روزگار سپری شده مردم سالخورده *

روزهای سختی رو گذروندی می دونم عزیز...

 مادرت رو در 8 سالگی، پسرت رو در 35 سالگی و همسرت رو در 37 سالگی از دست دادی.. پسر دیگرت و تنها برادرت رو هم زمان  67 سالت که بود از دست دادی و پدر من رو هم در 76 سالگی... تنها برادرت بعد از سالها انتظار با تو به سفر حج رفت و تو بدون اون برگشتی...

از دست دادن کسانی که دوستشون داری شد پیشونی نوشت تو از وقتی که به دنیا اومدی..

می دونم که تمایلی برای موندن تو این دنیا نداری.. این دنیا با تو بد تا کرد.. مثل خیلی از پیران سرزمین من..

اما به خاطر امیدی که بودنت به زندگی من سرازیر می کنه بمون.. به خاطر همه روزهایی که با افتخار هنرهاتو تو کل فامیل به همه نشون دادم و سربلند گفتم ببینید این مادربزرگ منه.. سمبل یک زن قوی و هنرمند..

به خاطر همه اون لحظه هایی که بهت تکیه کردم بمون..

برای آرامشت دعا می کنم و برای جسم رنجورت..

دوست دارم عزیز مهربونم..

* عنوان برگرفته از کتابی به این نام از محمود دولت آبادی