یه روزایی

یه روزایی هست تو زندگی زنهای کارمند هست که آرزوشونه خونه دار باشن و واسه وقت روزانه شون برنامه ریزی کنن.. به کارای شخصیشون برسن.. مثل الان من..

دوست داشتم الان تو خونه بودم و کارای روزمره خونه رو انجام می دادم.. ملحفه ها رو عوض می کردم.. و هزار و یک کار نکرده که مدتهاست وقت نمی کنم انجام بدم.. دوست دارم همیشه خونم تمیز و مرتب باشه نه فقط آخر هفته ها...

الان دلم می خواست تو آرایشگاه نشسته بودم و حرفهای صد تا یه غاز می زدم..

خوب یه روزایی هم تو زندگی زنهای خونه دار شاید باشه که دوست داشته باشن یه کار اداری داشته باشن که توش تنوع داشته باشه و در جواب سوال بچشون نگن من تو خونه ام چه خبر از بیرون دارم..

اصلا بهترین گزینه اینه که آدم یه کار هنری و شخصی داشته باشه که تایمش دست خودش باشه و جامعه هم در مورد بیمه و این چرندیات آدمو حمایت کنه..

چرت می گم؟؟ معلومه که تو این مملکت از چرت هم بالاتر می گم.. من می رم مرخصی بگیرم برم آرایشگاه!!

خدافظ!