خبر داغ!

خوب وقته اون رسیده که اینجا ثبت کنم که کاری که چند وقته درگیرش بودم چی بوده.. راستش خونه ای که ما توش زندگی می کنیم خیلی کوچیکه.. ۵۶/۸ متر.. یه خوابه.. چند وقتیه تصمیم گرفتیم یه خونه بزرگتر بخریم... یه خونه دو خوابه آفتابگیر و بزرگ...

یه خورده پول کم داشتیم و داریم.. اما دیروز با توکل به خدا و امید به آینده که بتونیم زود قرضهامونو بدیم یه خونه تازه قولنامه کردم.. یه خونه بزرگ دو خوابه.. ۹۱ متره... به خونه فعلیمون زیاد دور نیست .. تقریبا تو همون منطقه است.. 

فعلا یه دو سالی باید بدیمش رهن و تو همین خونه خودمون بمونیم.. خونه خودمون هم فروختیم به خواهر همسر که از همسرم بزرگتر ولی مجرده.. دنبال خونه بود و ماهم خونمونو می خواستیم بفروشیم دیدیم چه بهتر که به آشنا بفروشیم..

اینو می نویسم که به یادگار بمونه.. می خوام بچه ام در آینده بدونه که زندگی پدر و مادرش تو خونه ای شروع شد که اتاق خوابش قشنگترین اتاق خواب دنیاست.. بزرگ و نورگیر با یه در رو به حیاط و یه درخت مهربون که سرشو خم کرده رو خونمون و برامون مطبوعترین سایه دنیا رو درست کرده.. پرنده هایی که رو شاخه های همین درخت مهربون لونه ساختن و هر روز صبح با صداشون بیدار می شم..خونه کوچولوی من دوست دارم.. تو همیشه اولین خونه عشق من می مونی..