نمی دونم چه عنوانی بذارم... دست از سرم بردار!

سلام.. 

چند ورزه می خوام پست بذارم نتونستم... هی مصیبت میاد سرم... اون از گوشی نازنینم که تو مترو گمش کردم.. همونی که پسرک واسه تولد پارسالم خریده بودش و کلی عکس و خاطره و اس ام اس همراش بود... دزد نامردو هیچ وقت نمی بخشم و براش جز لعنت و نفرین و آه و ناله چیزی ندارم.. 

از اون طرف هم یکی از بچه های وبلاگی همسرشو تو یه تصادف از دست داد که حتما خیلی هاتون ماجراشو شنیدین.. البته من خواننده وبلاگش نبودم اما خیلی متاثر شدم و گریه کردم و به کلی گوشیمو فراموش کردم.. :(((

نمی دونم اصلا حسش نیست.. این روزا خیلی زندگی و شرایطش بهم فشار میاره.. مشکل مالی نه ها.. مشکلات دیگه.. خستگی... غصه های اجتماعی... بدجوری تحت فشاره مغزم.. 

ترجیح می دادم ننویسم چیزی فعلا اما دیدم خوب نیست این وبلاگم این همه مدت خالی بمونه.. 

می دونید کلا آدم خاصیم من.. نخندید به خدا جدی می گم.. حالم خوب نیست...  

یه مدت می رم مرخصی وبلاگی!  

مراقب خودتون باشید دوستان! 

برای تو نوشت..: برای تو می نویسم تا بدانی چه لذتی دارد همسر تو بودن..