شور زندگی...

شور زندگی به خونه کوچیک ما برگشت... صدای خنده و برق چشمای من... صبحانه ای که قبل از بیدارشدنت روی میز آماده است... چای تازه و بوی نون سنگک و پنیر و کره بادوم زمینی و عسل... عطر محبت و سوغاتیهای رنگارنگ.. و از همه مهمتر یخچالی که بعد از مدتها از انزوا در اومد و پر شد.. 

دلم براش خیلی تنگ شده بود...  

سلام سلام... خیلی لوس و بیمزه اعلام کردم مامانم اومد نه؟؟ 

آره بچه ها مامانم دیشب حدودا ساعت 8 رسید.. قرار بود داداشی بره دنبالش.. پسرک هم که دندونپزشکی بود.. براش سوپ پختم بهش گفتم بیاد شام پیش ما.. گفت باید ببینه کارش چقدر طول می کشه.. خلاصه ساعت 7:10 بود که زنگ زد پرسید مامان اومد؟؟ منم گفتم نه داداشی رفته دنبالش... گفت چرا به من نگفتی... قربونش برم گفت من نزدیک ترمینالم و الان می رم دنبالشون.. خلاصه داداشی و پسرک یه 10 دقیقه ای تو ترمینال منتظر موندن تا مامان بیاد و بعد هم همگی باهم اومدن خونه.. من هم در حال تدارک شام بودم.. موهامو همون مدلی که مامانم دوست داره درست کردم و منتظر شدم.. حالا بگید شام چی بود؟؟؟ سوپ قارچ و اسنک ژامبون!!!!مسخره است نه؟ (خودتو مسخره کن!)  

خلاصه همه اومدن و اول به سمت ساک خوراکیها حمله ور شدیم.. یوهاهاهاها.. 

یخچال الان دیگه در مرز انفجار قرار داره.. متاسفم هیچ کمکی نمی تونم به قارو قور شکماتون بکنم! 

بعد هم نشستیم باهم یه چای تازه دم با قطابهای دست ساز مامان خوردیم و حالشو بردیم... 

پسرک عزیزم دندونش درد می کرد قربونش برم.... زود شامو آماده کردم که بتونه بره استراحت کنه.. خلاصه شامو هم باهم خوردیم و بعد از نیم ساعت پسرک خداحافظی کرد که بره.. خلاصه در حالیکه مامان حواسش به جومونگ بود.... وای این کارای یوا.شکی چقدررررررررررر می چسبه! 

خودتونید همه چیزایی که تو دلتون به من گفتید!