برگشتم..

خوب حس می کنم روزهای زیادی از آخرین پستم گذشته..

دلیلشم به طور عمده این بوده که در یک اقدام انتحاری کارمو و اصولا شغلمو عوض کردم...

خیلی یهویی از طرف یکی از آشنایان قدیمی که از دوران کارآموزی دانشگاه منو می شناخت و به نحوی از استادای دانشکاهم محسوب می شد دعوت به کار شدم..

یه موقعیت تو یه مجموعه که کاملا مرتبط با رشته تحصیلیمه و خیلی امکان پیشرفت توش هست البته اگر خدا برام بخواد...

کندن از محیطی که تقریبا 9 سال ( 8سال و 9 ماه) توش کار کردم واقعا معزلی بود.. چند شب بی خوابی و کابوس... چند شب فکر و خیال اینکه مدیرای مجموعه چه طوری باهام رفتار می کنن چه عکس العملی نشون می دن واقعا کلافه ام کرده بود.. پسرک مدام باهام حرف می زد و تشویقم می کرد که پیشرفت حق توئه و نباید یک جا راکد بمونی.. و آدمی که تو یه محیط کار فسیل بشه مثل مرداب می گنده و کسی قدرشو نمی دونه.. و چقدر هم درست می گفت.. الان که دارم رو به همکار جدید منتقل می کنم همه می فهمن که من چقدر تو این شرکت مسئولیت داشتم و کسی قدرمو زیاد نمی دونست...  و علنا بهم می گن که بدون تو اوضاع شرکت ریخته به هم... دوست ندارم اینجوری بشه و به هر حال شرکت قدیمی برای من مثل خانواده ام بودن اما راستش یه خورده همچین بگی نگی خوشحالم و دارم کیف می کنم.. شاید این باعث یشه که قدر بقیه بچه ها رو بهتر بدونن.. از ما که گذشت... :)

فعلا تا آخر دی ماه نصف روز اینجامو نصف روز شرکت جدید... از اول بهمن رسما می رم شرکت جدید...

با دلی آرام و قلبی مطمئن پیش به سوی موقعیتهای جدید... :)